شرحی کوتاه بر آیه های نور 7 که مرضیه برامون می فرسته:

من یتّق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب و من یتوکّل علی الله فهو حسبه انّ الله بالغ امره قد جعل الله لکلّ شی قدرا(2و 3 طلاق)

در این آیات با تاکید و توضیح ،این نکته را می فهماند که بن بست ها و گرفتاری ها از بی توجهی به طاعت و حقوق و حدود و اندازه ها برخاسته و گرنه با حبس بر طاعت و حبس بر او که تنها تکیه گاه است،بن بست باقی نمی ماندو...

اگر من از پدر و دست هایم و یا آنجایی که حسابش را می کنم بهره ای بگیرم،ناچار در گرفتاری به آن بت و وسیله روی می آورم و وابسته می شوم.آن حا که بدون پیش بینی بهره می گیرم،حضور حق را بهتر احساس می نمایم و از بت ها راحت تر فاصله می گیرم....

اطاعت خدا،راهی در بن بست هاست...

(وارثان عاشورا-استاد علی صفایی حائری)