بسم الله الرّحمن الرّحیم

چه شبی است امشب خدایا!این بنده تو هیچ گاه اینقدر بی تاب نبوده است،چه کند علی با این همه تنهایی؟

گاهی احساس میکردم فاطمه اصلاً دل ندارد،وقتی می دیدم به هیچ چیز دل نمی بندد و با هیچ تعلقی زمین گیر نمیشود،یقین می کردم که او جسم ندارد،متعلق به اینجا نیست ،روح محض است،گاهی احساس می کردم که فاطمه دلی دارد که هیچ مردی ندارد،یکه و تنها در مقابل یک حکومت ایستاد و دلش تکان نخورد،من مأمور به سکوت بودم و حرفهای دل مرا هم او میزد،چند سال مگر از جاهلیت میگذرد؟جاهلیتی که در آن شتر مقام داشت و زن ارزش نداشت.زنی در مقابل قومی با این تفکرو بینش بایستد و یکه و تنها از حقیقت دفاع کند!

گاهی احساس میکردم که فاطمه دلی از گلبرگ دارد،وقتی به خانه می آمدم انگار پا به دریای محبت می گذاشتم.فاطمه در این دنیا برای من حقیقت کوثر بود،اکنون با رفتن او من خستگی های گذشته را هم بر دوش خود احساس میکنم.

خسته ام خدا!چقدر خسته ام...

ای وای از حکایت محسن!حکایت فاطمه و آن در و دیوار!حکایت آن میخ های آهنین با آن بدن نحیف و خسته و بیمار!حکایت آن آتش با آن تن تب دار،حکایت آن دست پلید با این گونه و رخسار!حکایت آن همه مصیبت با این دل بی قرار.

آرام تر آب بریزاسماء!دست به سادگی از این همه جراحت عبور نمیکند،دل چطور این همه مصیبت را مرور کند؟

چه صبری داشتی تو ای فاطمه!

و چه صبری داری تو ای خدای فاطمه!

"سید مهدی شجاعی-کشتی پهلو گرفته" 

.

.   

حضرت زهرا(س):خوشرویی در برخورد با مومن بهشت را برای او می آورد ،خوشرویی با غیر مؤمن از باب تقیه یا مدارا انسان را از کیفر آتش بازمی دارد.

.

.

صلوات حضرت زهرا(س)، نزد بزرگان به ویژه اهل سیر و سلوک و معنا، دارای اهمیت بسیار است، مخصوصاً ختم آن صلوات، که 135 مرتبه به عدد کلمه «فاطمه» - به حروف ابجد- است. و مراد از سر مستودع در آن صلوات، حضرت ولی الله الاعظم (ارواحنا فداء) است.

[اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و السر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک

.

. 

تابوت را ز خانه زهرا که میبرد؟

از بیت جبرئیل صفا را که میبرد؟

مولا که سر نهاده به دیوار،بی قرار

خونابه را ز پهلوی زهرا که می برد؟

جز دختری که مات دعاهای مادر است

سجاده را به خلوت شبها که می برد؟

وقتی که کوچه تنگ و دلی سنگ می شود

طفل صغیر را به تماشا که می برد؟

با باغبان خسته بگویید در بهار

آتش به باغ تازه شکوفا که می برد؟

چشمان کودکان به پدر خیره مانده است

تابوت را به شانه اش آیا که می برد؟