بسم الله الرّحمن الرّحیم

دنبال جایی میگشتم که از گرداب گناه نجاتم بده،جایی که یه استاد یا رفیق عارف پیدا کنم که دستمو بگیره و با خودش بکشه بالا،دنبال کسی میگشتم که نماز شب خونم کنه،همونطور که آیت الله قاضی،علامه طباطبایی رو با تصرّف نماز شب خون کرد....

اما دیدم وقتی هنوز خودم اینقدر اراده ندارم که حتی 1 روز رو بدون گناه بگذرونم،یا فقط یه نمازو با توجه کامل بخونم، انتظار خیلی بالاییه که خدا یه همچین آدمی سر راهم بذاره!

 حتما تو حوزه هم آدمای بزرگ زیادن،ولی آدمایی مث من لیاقت همراهیشونو ندارن

این ترم تقریبا تمام نمره هام 19 یا 20 بود،چون با عشق اومدم جلو،ولی الان دیگه اون حسو ندارم...

به هر حال این ترمو مرخصی میگیرم تا ببینم خودم قابل اصلاحم یا نه،اگه نیستم،وقتمو بیخود هدر ندم و با تبدیل شدن به یه عالم بی عمل،مردمو دین زده نکنم.یا علی.