بسم الله الرّحمن الرّحیم

امروز به مناسبت عید غدیر جشن داشتیم،یک خانم مسلمان اهل زیمباوه آفریقا رو هم دعوت کرده بودند که خیلی زیبا صحبت میکرد(ایشون پنج ساله به تنهایی اومده ایران که (البته به تازگی برادرشون هم اومده)و در حوزه قم رشته فلسفه کلام میخونه)

یکی از حرفاش خیلی به دلم نشست

میگفت:

تو ایران همه ادعا میکنن که عاشق اهل بیتن و با این عشق به بهشت میرن ولی اعمالشون خلاف چیزیه که اهل بیت میگن

ما مثل شما ایرانیا که لیلی و مجنون دارین،رومئو و ژولیت داریم

وقتی یه انسان مثل رومئو برای یه عشق زمینی حاضره هر کاری بکنه،چطور ما ادّعامون میشه عشق آسمونی به اهل بیت داریم و انجام دستوراشون انقدر برامون سخت میشه؟!