علی راهنما است،علی قهرمان زیبا سخن گفتن و پاک سخن گفتن است

نمونه ی اعلای محبّت و رقّت و لطافت روح است

نمونه ی اعلای عدل خشک و دقیقی است که حتی برای برادرش عقیل قابل تحمل نیست.

نمونه ی اعلای تحمّل است در جایی که تحمّل نکردن،خیانت است

و نمونه ی اعلای همه ی زیبایی ها و فضایلی است که انسان همواره  نیازمندش بوده و نداشته...

نمی دانیم این چه درد است،چه قبل از هر شعر،ستایش و هر تجلیل از علی و حتّی قبل از محبّت علی،معرفت علی است که نیاز ما و جامعه ی ما است..

چگونه ممکن است کسی علی را بشناسد و به او عشق نورزد

امّا این محبّت معلول شناختن علی و آشنا شدن با زیبایی های یک روح و عظمت و پاکی یک انسان بزرگ است.

آنچه تاکنون شاید آن چنانکه باید درباره ی او طرح نشده،مسئله تنهایی علی است...

علی در میان پیروان عاشقش نیز تنهاست، 

او را همچون یک قهرمان بزرگ می دانند،امّا نمی شناسندش و نمی دانند کیست،

دردش چیست،حرفش چیست،رنجش چیست،و سکوتش چراست.

نهج البلاغه بعد از قرآن بزرگترین کتاب ماست که آن را نمی خوانیم و نمی دانیم و نمی شناسیم

تنهایی مگرچیست؟... 

(دکتر علی شریعتی)

.

التماس دعا