به نام او،به یاد او،برای او

امام علی(ع):

هرکه همنشینی اش کمکی به تو در مبارزه با نفست نکند آن همنشین وبال گردن توست اگر بدانی!  غررالحکم

یکی از صحبت های آقای قرائتی رو گوش می کردم،می گفتن یکی از الطافی که خداوند به من عنایت کرد این بود که از 14 سالگی تا 24 سالگی با دوستی هم حجره بودم و زندگی می کردم که نه تنها گناه نمی کرد که حتی از مکروهات هم خودداری می کرد!

و بعد هم ماجراهای شیرینی رو از زندگی باهاشون با لهجه قشنگ کاشانیشون تعریف کردند.

خیلی فکر کردم....که من چه جور همنشینی برای همسرم و خانواده و دوستام هستم؟و شرمنده شدم از همسرم و عزیزانی که همیشه فقط وبال گردنشون بودم!