بسم الله الرحمن الرحیم

عمر تو، شماره نفس های توست، و این نفس ها را نگهبانی شماره می کند. امام علی(ع)

سلام

بعد از مدت زیادی وقت کردم به اینترنت و بعضی وب لاگا و کامنت های وب لاگم سر بزنم.

من شرمنده دوستاییم که جوابشونون ندادم مخصوصا یکی از عزیزترین دوستای تبریزیم که روز تولدش با من یکیه:مریم عزیزم.برای جبران شرمندگیم تو همین پست میگم که انشاالله تو این دو روز جواب کامنت خصوصیت رو برات میل میکنم.

و اما حکایت من و مدرسه حکمت و دوستام!

مسئولیتی که به من سپرده بودن مسئول مناسبت ها یا همون معلم پرورشی بود،3 مناسبت هم به لطف خدا و زحمات یکی از همکارام که قبلا این مسئولیت رو داشت خوب پیش رفت ولی این کارا تقریبا بیشترش اجرایی بود و احساس میکردم بدون اینکه چیزی یاد بگیرم فقط دارم وقتم رو تلف می کنم، به همین خاطر هم کشیدم کنار تا انشاالله برای آزمون ارشد بهمن(وزارت علوم) و تیر(وزارت بهداشت) رشته ژنتیک آماده بشم،تا خدا چی بخواد...

البته هنوزم به مدرسه حکمت و همکارام ارادت خاصی دارم وگهگاهی بهشون سر می زنم

لازم به ذکره که اول می خواستم الهیات بخونم اما بعد از کمی تحقیق و پرس و جو از تحصیل کرده های این رشته متوجه شدم دانشگاه هیچ کدوم از دغدغه هامو پوشش نمی ده و باید انشاالله خودم مطالعه کنم که البته بدون استاد و هم مسیرنمیشه این راه رو رفت،فعلا که ارشد درگیرمون کرده،کی می دونه شایدچند روز دیگه ارشدو ول کردم و برگشتم سر دغدغه هام!

دلم خیلی برای دوستای عزیز هیئتیم تنگ شده،خداروشکر از وقتی معصومه ی عزیزم اومده بابلسر تحمل غربت برامون آسونتر شده.ما هنوزم منتظر بقیه عزیزان هیئتیمون که خیلی وقته قول دادن و هنوز نیومدن هستیم!

یه جایی 1 جمله قشنگ دیدم در پایان براتون مینویسم:

دیروز همسایه ام از گرسنگی مرد ، خویشاوندان ثروتمندش در عزایش گوسفندها سر بریدند...